اثر عصاره هیدروالکلی گیاه جاشیر بر شاخص های خونی عملکرد کلیه و کبد در موش های صحرایی نر دیابتی

زمینه و هدف: دیابت بیماری مزمنی است که با کاهش ترشح انسولین ناشی از اختلال در عملکرد سلول بتا در پانکراس یا افزایش مقاومت به انسولین مشخص می شود. گیاه جاشیر در بین عامه مردم به عنوان گیاهی با اثر ضد درد و ضد التهاب شناخته می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر عصاره هیدروالکلی گیاه جاشیر بر شاخص های خونی عملکرد کلیه و کبد در موش های صحرایی نر دیابتی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 48 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 250-150 گرم استفاده شد. حیوانات به طور تصادفی به شش گروه هشت تایی شامل: شاهد، شاهد تحت درمان با 300 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره گیاه جاشیر، شاهد دیابتی، دیابتی تحت درمان با 300 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره گیاه جاشیر تقسیم شدند. تجویز عصاره در مدت زمان سه هفته به صورت روزانه به روش گاواژ انجام شد. در پایان میزان گلوکز خون و فاکتورهای بیو شیمیایی خون تمامی گروه ها اندازه گیری گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و آزمون آماری آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج: نتایج نشان داد که میزان گلوکز خون، آسپارتات آمینو ترانسفراز، آلانین آمینو ترانسفراز و کراتینین در گروه های درمان شده با عصاره هیدروالکلی گیاه جاشیر نسبت به گروه کنترل دیابتی کاهش معنی داری داشته است. مقادیر آلکالین فسفاتاز، اوره، نیتروژن اوره، آلبومین کاهش یافته، اما معنی دار نیستند. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد خواص ضد دیابتی در عصاره هیدروالکلی گیاه جاشیر وجود دارد و متعاقباً ممکن است کبد و کلیه آسیب دیده در دیابت ملیتوس ایجاد شده توسط استرپتوزتوسین را بهبود دهد .